برخی از توریست های ژاپنی پس از دیدن شهر پاریس ممکن است دچار یک شوک شوند، چرا که از این شهر یک ایده آل به عنوان شهر رویایی و رومانس اروپا در ذهن خود ساخته اند، اما زمانی که این شهر را از نزدیک می بینند و متوجه می شوند آن چیزی نبوده که رویاپردازی می کرده اند، احساس ناامیدی می کنند.

این توریست ها که پس از حضور در شهر پاریس و با دیدن اینکه ساکنان این شهر هم می توانند افرادی بی نزاکت یا حتی گستاخ باشند، دچار یاس و نا امیدی می شوند، اصطلاحا گرفتار سندروم پاریس (Paris syndrome) شده اند. سالانه بیش از یک میلیون ژاپنی از شهر پاریس دیدن می کنند و خیلی از آنها با انتظار دیدن شهر رمانتیک معروف داستانها و فیلمها با خیابان های رویایی و زنان زیبا به آنجا می آیند، اما چیزی که می بینند خلاف انتظارشان است. برخورد نا مناسب یک راننده تاکسی یا بلند حرف زدن یک گارسون رستوران با مشتری که نمی تواند فرانسوی را روان صحبت کند و یا بدتر از آن، استهزا او، برای یک توریست ژاپنی که به زندگی در یک جامعه آرام و مودب عادت کرده، قطعا زننده خواهد بود.

تبدیل پاریس، شهر رویاهای این توریست ها به یک کابوس حقیقی، نتیجه برخورد با اینگونه موارد در طول حضور در شهر است. در سال 2011 سفارت ژاپن در پاریس ناچار شد 4 توریست ژاپنی را به دلیل شوک شدیدی که به آنها پس از دیدن پاریس دست داده بود، همراه با یک روانشناس، به ژاپن بازگرداند تا بتوانند با این شوک کنار بیایند. این مفهوم، برای اولین بار توسط دکتر هیرواکی، روانشناس ساکن پاریس، بیست سال پیش معرفی شد. به طور متوسط سالانه 12 نفر از توریست های ژاپنی به این سندروم دچار می شوند، خصوصا زنانی که دهه سوم عمر خود را سپری می کنند و برای اولین بار به پاریس به عنوان یک مسافرت خارجی، سفر می کنند. سفارت ژاپن یک خط دائمی 24 ساعته برای رسیدگی به مشکلات از این قبیل فراهم کرده است، هرچند تنها درمان دائمی موجود برای کسانی که به این سندروم گرفتار می شوند، بازگشت به کشورشان است، جوری که حتی پشت سر خود را هم نگاه نکنند.